Beni Bu Yıllar Yordu Be Can!

01.01.1949’dan,2013, Yaşadığım yıllardan bunu hiç beklemiyordum.
(Bazı dostları görmeyeli, ebey zaman oldu. )
Kör olası yıllar, nede çabuk geldi geçti.
Farkına bile varamadım.
Zaman çok yordu beni.
Önümdeki gideceğim yollar, daha zorlaştı.
Komşularımdan ve arkadaşlarımdan bazıları göçüp gittiler.
Bir elveda bile diyemeden.
Sağ kalanlar bizden biraz daha uzaklaştılar.
Yakın akrabalarım ekmek kazanma telaşıyla.
Daldılar dünya işine aramaz oldular.
Unuttular kan bağımızı, canları sağ olsun.
Benim umutlarım, hayallerim, sevdalarım.
Hüzünlü bir akşamın  gün batımında.
Dur bile diyemeden.
Dağların arkasında  kayıp oldu gittiler.
(Bazı dostlarla görüşmeyeli, uzun bir zaman oldu.)
Saclarıma benimde aklar düştü, yüz hatlarım derinleşti
Beni yıllar yordu, yollar yordu, biraz daha ihtiyarladım, can.

DAHA BİR DUYGU BASIYOR İNSANI

Bedenim bazen dur diyor izin vermiyor, yollara.
Gitme diyor artık, yeter der gibi.
Sabahları gittiğim, sabah sporlarını bıraktım.
Daha çok, bilgisayar başında geçer oldu, günlerim.
Bir gecenin ortasında, yatağımdan kalkar oldum.
Uyku tutmaz oldu gözlerim.
Geçmişi unutmağa değilde, hatırlamağa başladım.
Gün geçtikçe bir şeyler düşünüp.
Beyaz sayfaları karalamayı, çok sever oldum.
Hayat acımasız bir şekilde geçiyor, işte can.

Gerçekleşmeyen hayaller, yarım kalmış umutlar,
Ulaşamadığın hedefler ve diğerleri.
Yıllar geçdikce insan, bedenen değişiyor.
Hayatın bin bir türlü telaşı
Bazen zaman içinde, esir alıyor insanı.

Konuşurken, daha düzenli olmağa başlıyor
Kırılmasın bir dost kalbi diyor.
Daha bir duygu basıyor insanı
Kulağı telefon seslerinde oluyor
Arayan bir dost mu acaba diye, umutlanıyor insan can.

KİMSELER YAZMIYOR SEN YAZMAYINCA.

Gözüm bilgi saray, sayfalarında takılıyor
Bir Tanıdık, merhaba yazarmı diye
Hayır, kimse yazmıyor, sen yazmadıkça.
Bakıyorum bilgi saray sayfalarında, akıp gidiyor
Sevdiğin dost isimleri, ardı sıra.
Beğendim yazıları düşüyor, bazıların isminin altına
Üzülüyor insan, neden biz böyle olduk.
Nasılsın, diyemiyoruz birbirimize.
Hakikaten çokmu, meşgulüz, çokmu işimiz var.
Çok mu aldırmaz olduk, birbirimizi.
Bunları düşünüyorum da, çıkamıyorum içinden.
Saatlerce kalınıyor, internet sitelerinde.
Ama zaman ayıramıyoruz, merhaba demeye.
Kendimde, soruyorum cevap da bulamıyorum.
Hakikaten ne oldu bize, ne olduk biz, can

Vel hâsıl, yıllar yordu beni be can,
İnsanları daha sever, dostları daha özler oldum.
Ama zamana sığdırıp, bir dost kapısını, çalamıyor insan.
Yılların yorgunluluğu ve yalnızlığı
Bizim buralarda.
Beni anılarla, yaşamaya bırakıyor.
Ne kadar yaşaya bilirsem, eğer o kadar işte, can.

Aklımdan neler geçiyor, ben diyorum ki
Arayalım birbirimizi, görüşmeye varken zaman.
Yaşlandıkça, daha duygu yüklü oluyor, insan.
Ben, böyle olmam diye, düşünme sakın.
Yıllar Senide Yorar, Bir Gün
Bende yoruldum, bak be can.
Yeni bir yılın, Sevinci içindeyiz, her şeyiniz, umut edtiğiniz gibi olsun.
Bizlerde, dostlarımıza, yakınlarımıza, daha samimi olalım.
Yüce Rabbim, bizlerin yanında olsun, sağlık ve mutluluk dileklerimle.

Hayırlı yıllar dostlar…