Bizim Buralarda Kayıp Ettik Reis’in Kadir’ini

BİZİM BURALARDA KAYIP ETTİK REİS’İN KADİRİNİ,

ONUDA SAKLADI TOPRAĞA KÖYÜN KABİRİ…

Sevgili Kadir arkadaşım bu yaz köy kahvesinde hep seninle uğraştım. Sana sigara içirmemem için elimden geleni yaptım cebinde gördüm paketi aldım, yırttım. Elinde gördüm kaptım yere atıp ezdim, ağzında gördüm aldım söndürdüm, içirmedim. Sana yaptıklarıma Allah şahit hiçte bir şey demedin sabır küpü müydün be arkadaş…

Başka masadakiler hayretle bizi izliyorlarmış, ne zaman Kadir ile galip kavga ederler diye söylenmişler hep. Seni üzdüm ise ne olur hakkını helal et.

Seninle her oturup konuşmamızda doktora gitmeni söylesem de fazla önemsemedin, boş ver gittiği yere kadar gitsin dediğini çok duydum.

Son oturmamız hastaneye gelmeden bir iki gün önceydi ikimiz, dik masada birer kekik çayı içtik çok rahatsız olduğunu, çok yorulduğunu takatin kalmadığından söz ediyordun. Seni traktörle evine koymak istedim razı olmadın, İki gün sonrada denizliye geldiğini duydum

Yattığın hastaneye iki defa geldim, ilk gelişimde helalleştim, iyi idin.Ebeyi de konuştuk, kızın gelmişti yurt dışından yanına keyfin yerindeydi.İkinci gelişimde çok perişan buldum. Sonra da Ege hastanesine getirdiler seni iki defa, daha geldim yoğun bakımda ekrandan gördüm seni.

Damadın yanındaydı, dudakların kıpırdadı sanki bize hoşçakalın der gibiydin. Öyle de oldu,  belliydi bizleri bırakıp gideceğin. Hatta oğlun zafere babana burası son durak olsa gerek dedim.

Zafer de “her halde abi, hayırlısı” dedi.Hayırlı olmadı, karlı soğuk bir şubat ayında, ayrıldın gittin bizim buralardan.

Uğurlar olsun kahvede masamda arkadaşım
Okey masasında karşımda amansız rakibim
Bazı konularda aramızda kalsın diyen sırdaşım
Siyasi konularda yol arkadaşım yoldaşım uğurlar olsun
Karlı boranlı bir cumartesi günü düştün omuzlarda yollara
Yalan bir dünya burası arkadaşım
Seneye bizim buralardan  kimler gider kimler kala.
Ne zaman evinizin önündeki toplanan, kalabalıklar evlerine giderler
Ve sonra akşam karanlıkları çöker bizim buraların sokaklarına
Sonra eve girdiğimizde işte o zaman anlarız eksildiğimizi.
Birlikte yaptığınız onca güzellikler gelir aklınıza.
Koltuğa oturduğunuzda gidene olan sevgi büyür içinizde.
Daha fazla taşıyamazsınız bunu başınız ellerin arasında ağlarsınız.

Bazılarımız en yakınlarımızı kayıp ettiklerinde içinde kabarır hisleri de düşünüp giderler. Bir yanda söylemek isteyip de söyleyemedikleri olur ya da söyleyip de pişman oldukları. Bu bir acı olarak yüreğinin bir yarısında durur.

Geçirdiğin  güzel anlar gelir gözün önüne sisli bir gün havası gibi, arasından en güzel hatırladıklarını seçmeye çalışırsın. Gördüklerin onca gecen zaman içinde kırgınlıklar üzülmeler ve en çokta özlemlerdir hasrettir aslında. Onunla yaşarken daha önceden yaptığınız bazı olayların için hissettiğin pişmanlıktır velhasıl keşkelerdir düşündüklerin.

Acılar gün geçtikçe kabuk bağlar azalırmış, ama o özlem o hasret var ya, bin defa katlanırmış. Her an aklına gelmese bile, gece olunca evinde kendinle baş başa kaldığında mutlaka aklına gelir geçirdiğin güzel günler dudak büker gülümsersin. Ama o artık dönülmez yolların yolcusu olmuş, arkasından gelen kalabalıklara bir cami avlusunda hoşça kalın demiştir. Kolay değildir ölüm acıları genç ihtiyar fark etmez ateş düştüğü yeri yakar.

Ey arkadaşım bizim buralarda gün geçtikçe çoğalıyor yalnızlık
Bana da zor gelmeye başladı siz dostlarım olmayınca hayat,
Bizden tüm haklarımız helal olsun sana mezarında nur içinde yat
Yaşayanlar için küçük bir umut olmasa yaşanmaz bu dünyada
Bizim buralarda soğuk bir kış günü ah isimsiz kuşlar
Sevdiklerimizi,
Hepsini alıp götürmüş bir akşamüstü kanatların altında
Bizlere düşen arkalarından ruhlarına okunacak bir Fatiha.