Bizim Buraların Civan Delikanlıları

Hepsi yaşını başını almış babalarımız dedelerimiz onlar.
Bu gün bile onların bileklerini, bükmek yürek ister.
Kahve köşelerinde oturdukları yerlerden anlatırlar
Geride kalan pembe düşlerini.
Köy kahvelerinin onur konuğudur onlar
Bu gün var yarın yok olur giderler.

Onlar bu dünyadan elini eteğini çekmişler tüm işlerini bitirmişler.
Deyim yerinde ise takımını toplayıp tavana atmışlardır artık.
Onların tek dileği vardır hasta olmamak
Hasta olup yatıp kalırlarsa rezil olurum korkuları
İçlerinde bazıları şöyle dua ederler.
Sağlıklı yaşarken üç gün yatayım eşimle dostumla helâlaşayım.
Dördüncü günü Allah iman kuran versin öleyim derler.
Zaten onların ne emeklilikleri, nede sağlık karneleri var
Yanlarına oturup nasılsınız dediğimde, şükürler olsun
Bu yaşın sahibi oldum daha doktor yüzü bile görmedim diyenler vardır.

Bazılarının eşi ölmüş yalnız kalmış eşinin açısını içine gömmüş.
Çora coçuğa yük olmak istemeden tek başlarına
Evlerinin hem hanımı hem erkeği olmuşlardır.
Biraz yakınlarından ilgi görmediklerinden dert yanarlar.
Hâlbuki yarın kendilerinin onların yerini alacağının farkına varamazlar.

Onlar sabah namazını kılınca giderlerdi işlerine.
Akşam güneş batarken gelirlerdi köye.
Her gün sabah her evde ekmek edilir içme suyu
Çeşmelerden getirilirdi.
Su bile yoktu evlerimizde elektrik yoktu
Gaz lambasında oturulur derslerimize o ışıkla çalışırdık.
Bazı evlere sopa bile yoktu, ocakta kalın odunlar yanar ısınırdık

Sıcak suyumuzu yanan ocağın
Sıcak külünde toprak bardakta hazırlardık
Çocukları teneke leğenlerde yıkarlar
Büyüklerimiz hayvan bağlanan damlarda yıkanırlardı
Sıcak olsun üşümeyelim diye.

Ne banyoları vardı
Şimdi bizim olduğu gibi nede sileneçek havluları
Ne de mis kokulu sabunları,
Odun küllü su ilen yıkanırdı
Başları ne kepek olurdu nede saçları dökülürdü.

Onlar tarladaki ekinlerin tanelerini ve samanlarını
Damlarına katmayınca kadar bizim demezlerdi.
O günlerde harman kaldırmak iki üç ay sürer giderdi,
Sabahları Sıçak tandır ekmeğine deri peyniri
Biber tuzu dürüm yapmayınca karınları doymazdı.
Bağdaş kurup sofraya oturduklarında,
Yedi biberli tahrana çorbasından,
Aynı tabaktan evde kaç kişi varsa kaşık sallarlardı.
Karınları doyunca Halil İbrahim bereketi versin
Allah soframıza diye dua ederlerdi.

Sofra büyüğün su küçüğün derlerdi.
Pasta baklava nedir hiç tatmadılar.
Fırın ekmeğini uzun yıllar hiç görmediler
Ne telefonları vardı nede televizyonları.
Hiç onların aceleleri yoktu.  Hasret kokan pullu mektuplar beklerdiler aylarca.

Büyük pili radyolardan köy kahvelerinde dinlerlerdi haberleri.
Bir gün baba Amerikalılar aya cıkmışlar dedimdi
Babamdan az laf duymamıştım.
Öldü gitti inanmadı bir türlü rahmetli.

Oğulları evlenince başka evlere taşınmazlardı
Gelinle kaynana kavgaları çok olurdu
Geçinemeyip ayrılıp gidene de hayırsız evlat derlerdi
Evin tüm kazancı babaya verilir, ihtiyacını baba karşılardı.
Sözün senet olduğu, büyüğe saygının
Küçüğe, sevginin çok olduğu, yıllardı o yıllar.

Bizim Buralarda dağlarda Yörüklerin çadırlarda kaldığı,
Babaların keçi koyun otlattığı yıllardı o yıllar.
Analarımızın nasırlı elleriyle süt sağıp yaptıkları
Yediğimiz yoğurtun ve peynirin kokusunu
Kekik kokulu dağlardan aldığı yıllardı o yıllar.
Balın badem çiçeği kokulu kara kovandan alındığı yıllardı o yıllar.

İşte o insanlar babamız dedelerimiz böyle yaşamışlardı.
Bileklerinin zor büküldüğü yediklerinden içtiklerinden  di her halde.
Şimdi bizler o kadar rahatız ama dertlerimiz çok Her birimiz her gün hastanelerdeyiz.
Dertlerimize derman aramakla geçiyor çoğu zamanımız bizim
Bir deyim vardı hani
Dünün yaşlıları bu günün gençlerine taş çıkartırlar derlerdi
Yâda demiri gitmiş çeliği kalmış o insanlar, babalarımız, dedelerimiz, onlar bizim.

Saygınızı sevginizi eksik etmeyin onlardan ne olur.
Yanlarından uzakta olsanız bile alo deyin cumaları sevindirin onları
Buralarda iseniz öpün ellerini sıvazlayın omuzlarını
Korkmayın yük olmazlar size.
Dağlardan büyüktür gururları, Öyle uzun yaşamalarının sırrı ondandır zaten.
Ne kimseye boyun bükerler nede aman derler Dik duruşları vardır dağlar gibi.
BİZİM BURALARIN
İhtiyar civan, delikanlılarıdır onlar. Ben çok severim, kendilerini.