YAHYA ÇİMEN ABİMİN ARDINDAN ÖZLEMLE                     

Yıllar öncesine dayanıyor seninle dostluğum. Köyümüze araba çalıştırırken denizliye geldiğin her gün fotoğrafçı dükkanıma uğrar seninle konuşurduk. Çok iyiliğin oldu o yıllar bana Yahya abi. 40 Yıl sonu.Denizliden köye dönüşümde de  her yıl her gün seninleydim.

Muhallede komşum köy kahvelerinde okey masasında amansız bir rakibimdin benim.  Bir türlü yenemezdim seni bak Foto Galip ben eskiden kumarcıyım sen beni yenemezsin derde takılırdın bana. Doğru abi hiç yenemedim seni. Bir sorunum olsa yanı başımdaydın abi. Hasta yattığın evinde iki günde bir uğrar hal hatırını sorardım fazla konuşmazdın beni görünce gözlerin gülerdi. Denizli’ye döndüğüm gün yanına tekrar uğradım. Helalleştim seninle Denizliden her gün Ayşe ablamı aradım seni sordum. İşte aynı derdi. Hatta hastaneye gelmeden bir gün önce sen telefonla beni aradın yine azda olsa sesini duymak nasip oldu bana.

Ne yapabilirdik çaresiz bir hastalık aldı gitti seni bizlerden Ah Yahya  abi ahh

Her Denizli’den köye gelişimde söğüt dolmuşlarından yolda senin evin önünde inerdim. Beni görünce  hemen evin penceresini açar perdelerin arasından “hoş geldin bakalım” Galip derdin. Hadi bakalım bak ben yine  geldim köye abi neredesin?  Beni her gördüğünde bak bir şeye ihtiyacın olursa ara beni derdin Evet abi dün köye geldim nerelerdesin? Arıyorum, sana ihtiyacım var.

Hadi evden çıkta oturalım sokağın başınada Ayşe ablam çay getirsin yoldan geçenleride çağıralım içelim abi. Öyle içimi açıttın ki sorma, dayanmaya çalışıyorum ne yaparsın ölenle ölünmüyor ama hatırlanınca özlüyor insan .Bizim sokağın sen olmayınca hiç tadı yok inan. Sessiz kalmış bizim buralar, Seninle oynadığım, okey masaları, seninle gezdiğim yollarda hep yalnızım artık. Hep beni üzüyor bizim buralar. Gece yarısı olduğu şu saatlerde geçtim bilgisayarın başına da seninle dertleşmek istedim.

İnsan ,nasıl arzu ederse öyle yaşıyor ama her yaşamın sonu belli bir gün mutlaka ölüm var sonunda. Doğduğun da, dünyaya bir şey, getirmediğin gibi dünyadan giderken de bir şey gütüremiyorsun.

Biz sağ kalanlar, tekrardan, bir umutla başlıyoruz gece gündüz  durmuyoruz çalışıyoruz. Benim iyi bir dostumdun SEN. Dost gönül bağında, büyüyen ağaca  benziyor, her mevsimde başka bir güzel başka bir umut oluyor insana. Dört yanını sarsada fırtınalar kol kanat olur sana o .Daime yanı başında elinden tutandır dost . Zamanı gelen gidiyor, vakitli ,vakitsiz ,dönüşü olmayan bir yolda gelip geçiyor ömür dediğin. Hayat denilen şu alemde bir varmış, bir yokmuş yalan olup gidiyor insan şu fani dünyadan. Hayırlı evlatların varsa akrabaların dostların varsa, arkandan bir dua iki damla göz yaşıyla uğurluyorlar seni,

Hoşça kal bile diyemeden, yok olup gidiyor şu yalan dünyadan insan. Sen gideli evin hiç boş kalmıyor abi. Çok değerli evlatların akrabaların dostların var her gün senin evindeler. Ayşe ablamı yalnız bırakmıyorlar. Sen rahat uyu gittiğin yerde, her şey buralarda bir şekilde oluyor. Ama, bana bir duygu seli boşalıyor, evin önünden geçerken dayanamıyorum. Seni arıyor gözlerim inan ki nasıl alışırım senin yokluğuna bilemiyorum.

Bu gün okudum,da yazdım yunus emre diyor ki:

Yalan dünyaya konup göçenler                                                      
Ne söylerler ne haber verirler                                                     
Üzerinde türlü otlar biterler                                                    
Ne söylerler ne haber verirler

Kiminin üzerinde biter ağaçlar                                                    
Kiminin başında sararır otlar                                                            
Kimi mahzun kimi güzel yiğitler                                            
Ne söylerler ne haber verirler                                                    
Senden de bir haber alamayacağız Yahya abi. Yattığın yerler ışıklı olsun, dualarımız seninle nurlar içinde uyu…