5 Aralık 2021 | Kategori: Yazılarım | 2.739 views
Zaman ne de çabuk geçiyor
Çocukluk yıllarımı hatırladım
Söyle bir düşündüm yaşadıklarımı ne güzelmiş o günler
Fakir olsak da rezil yaşa sakta özledim işte
Küçüklüğüme dönmek istiyorum
Çocukça sevilmeler için.
Korona denen hastalıktan bir aydır hastanede yatıyorum
Çök kötü günlerim geçiyor yapayalnız odalarda
Bu kadar acılar içinde nasıl oldu bilmem
Sen düştün anne hastane odalarında yüreğime
Ahh bir Gelsen yanıma anne
Hadi cık gel, de
Hastalığımı bahane edip ikimiz bir olalım
Hastane odasında
Doktorları hemşerileri çıkaralım dışarıya
Bir sen
Bir ben kalalım odada.
Ben sana kömür gözlü torunlarımı anlatayım
Sende bana babamı anlat anne
Yıllar oldu babam bizden ayrılalı nasıl babam
Görüştünüz mü babamla
Hadi anlat anne
Sen nur yüzlü babamı anlatırken
Az sonrada ben usulca
Başımı dizlerine koyup yatayım
Sen benim ak saçlı başımı okşa
Çocukken yaptığın gibi ninniler söyle bana anne.
Ben uyumadıkça sende uyuma
Gece boyu açılarımı paylaş
Çocukken olduğu gibi yatır beni kucağına
Nasihatler ver
Gittiğin yerlerden
Bir şeyler anlat bana
Babamı anlat ne olur onu çok özledim anne.
Kollarımda serumlar
Burnumda oksijen takılı
Korana denen hastalık yordu beni anne
Nasıl yakalandım ben bu illete bilemedim
Yalnız zor geçiyor hastane odalarında günlerim
Bulunduğum odaya kimseyi almıyorlar
Acılarımı sana ortak edip de özledim seni
Nerelerdesin.
Sana sarılmak istedim çocuksu düşlerimle anne.
Senden daha fazla bana yanan var mıydı
Daha yavrularını seven var mıydı
Biliyorum
Sen başkaydın benim için.
Her şey çocukken güzelmiş
Ben şimdi büyüdüm koca adam oldum
Bazen bazı olaylarda bile yenilmeyi de öğrendim
Ölümcül hastalıkları da gördüm anne
Hatta nice ölümler bile gördüm hastane odalarında anne.
Öksüz kalmak yaşa başa bakmıyor be anne
Zamansız dönülmez yerlere gitmek üzüyor insanı
Bizlerden ayrılalı yıllar oldu
Bu günlerde seni çok özledim
En çokta sana sarılmayı
Sarılıp Kollarında ağlamayı özledim
Anne ağlamayı.
Bilmem arzularımı anlata bildim mi sana
Yalnız senin bilmeni istediğim
Bir şey vardı
Ak üzüm yüzlüm zeytin kokulum
Ben Seni çok seviyordum be anne
Seni çok seviyorum dum
Yatdığnız yerler nurlar la dolsun güzel yerlerde uyuyun annem
Evlatlık görevimizi yapabildiysek size ne mutlu bana
Hakkını helal et bana ne olur anne
NOT:
Çok şükür hastaneden çıktım iyileştim sevdiklerimle beraberim şimdi
Pamukkale üniversitesinde öğretim üyesi profesör Göksel Altın ışık Hocama
Server gazi Hastanesinin Başhekimi Bülent Kale Bey’e ve korona servisinde çalışan doktor ve hemşerilerine sonsuz teşekkürler iyi ki sizler varsınız. 21.6.2021.
6 Yorum:
Mehmet Çakır:
Tarih: Aralık 5th, 2021 | Saat: 17:16
Abi güzel olmuş ellerine sağlık anamı babamı çok özlüyoruz hepimiz
Nur içinde yatsınlar
Mustafa Reşat Çağlıyan:
Tarih: Aralık 5th, 2021 | Saat: 17:25
Duygu dolu şiirini okudum..En güzeli iyileşmen en iyisiydi.Geçmiş olsun.Selamlar..
Hakan kavak:
Tarih: Aralık 5th, 2021 | Saat: 17:59
Cok çok geçmiş olsun. En yakin zamanada iyilesirsiniz insallah
Ramazan Efe:
Tarih: Aralık 6th, 2021 | Saat: 04:48
Galip abim benim.
Bir çırpıda okuyuverdim.
Duygu dolu sayfada!
Çıkmadık canda
Umut yeşerdikçe
Kim bilir daha
Göreceğiz!
HÜSEYİN ÇETİN:
Tarih: Aralık 6th, 2021 | Saat: 11:05
canım kardeşim yaşamak ne kadar güzel ama düşünüyorsun yaşlanmak güzeldir ama sağlık dolu yıllarla geçsin yaşamın dedim sonbahar-kış ilkbahar-yaz allah şifa versin daha uzun yıllar yasayalım kimseye muhtaç olmadan yaşamak.
Sabri Çakır:
Tarih: Aralık 26th, 2021 | Saat: 10:28
Yine sel gibi akan duygularını yazıya dökmüşsün ağabey. Her satırın yüreğimi titretti. Ne yazık ki hayat acılardan ve sevinçlerden ibaret. Ne yazık ki başı ve sonu var ömürlerin. Fakat acılarla dost olmak, sürekli acı anıların içinde dolaşmak yoruyor seni. Ne olur biraz da gülümseyen dikenleri, şarkı söyleyen serçeleri, sevdayla inleyen ormanları, sevgiyle coşan ırmakları, mutluluk masalları anlatan nineleri, fıkralarla güldüren ve düşündüren dedeleri yaz. Böylece hem okuyanları gülümsetecek, hem de ömrünü uzatacaksın, diye düşünüyorum. Bak, hastaneden de çıktın. Bundan güzel haber olabilir mi? Bence yazının sonuna “not” olarak yazdığın o kısacık cümleler çok değerliydi. Kapkara bulutların arasından önümüze düşen güneş ışıkları gibiydi. Haydı, bize o ışıkları ve güneşi göster biraz da. Birlikte güle oynaya, birbirimizden umut ve cesaret alarak daha uzun yaşayalım. Bunu hak etmedik mi?
Saygıyla, hasretle ellerinden öpüyorum. Her şey gönlünce olsun. Yazmayı hiç bırakma ne olur. Beynine, yüreğine, kalemine sağlık. Almanya’dan kucak dolusu selamlar.
Senden çok şey öğrenen, sana çok şey borçlu olan, hâlâ dürüstlüğünü örnek alan ve onu bir şeref madalyası gibi yüreğinde taşıyan kardeşin Sabri.