SEN DE GELMEDİN BABA

Bir fotoğrafın bana bu gün söyledikleri beni nerelere sürükledi gitti. Duygu dolu yüreğim bana, arkadaşımın bir anısını hatırlattı. Başladım bir şeyler yazmaya. Sevgili arkadaşım Mahmut, nede çabuk geçmiş yıllar, çok uzak zamanlarda çekilen bir sararmış kâğıt parçasından bana bakıyorsun. Hem de tüm dertlerden arınmış olarak bir bakışla tatlı bir gülümsemeyle. Zamanlar bırakılmış geride ah Sevgili arkadaşım, tadımlık bir hayatmış yaşamak, adam gibi yaşaya bildiysen eğer.

Bu sabah erken kalktım, her taraf kar ve oldukçada soğuk, odamda bilgisayarın başındayım. Siteme bir mail düştü, köyümüzün bakkalı Ayfer Çimen  “Galip Abi, Mehmet Çavuşu kaybettik”
Düşündüm de, çok yazık dedim. Sigaranın dumanına kapıldı da, yok oldu gitti. Beylerli’den, aramızdan kim ayrılsa üzülüyorum. Hep onlarla bir anımı hatırlıyorum.

Buralardan köyümü Beylerli’yi düşünüyorum. Havası, pırıl pırıl temiz suyu, bereketli toprakları, azda olsa mutlu insanlar diyarını. Coçukluğum, gençliğim orada benim, sevdiğim dost bildiğim insanlar oraya bağlıyor beni. Anladım ki, nerede yaşarsa insan, eninde sonunda köyünü arar oluyor. Aklıma geldi Bozkurt’ta bir düğün evindeyiz, odanın içi bozkurtta yaşayan beylerlilerle dolu. Beylerli’den yıllar önce Denizli’ye göç etmişler, Yay kaş’ın Osman amcayı dinliyoruz.

Başımdan ne acılarım eksilir, ne sana azalır özlemlerim
Sisli bulutlar arasında, beyazla örtülmüş yine dalların.
Bak hele, hırçın esen rüzgâr dalını da kırmış Koca Çınarımın
Ah bir tanem seni böyle gördüm ya, kanar gönül yaralarım.

Ben sevda yazıları yazamam ki Yalandan da olsa yaşamadım olmadı benim öyle sevdalarım.
Toprak damlı odalarda doğmuşum bir yılbaşı gecesinde.
Ne ebe varmış, ne bir komşumuz yanında can anamın.
Zor düşmüşüm kanlar içinde ana kollarına.
Bayılmış anam da, küflü makasla geç kesilmiş göbek bağım.

______Yazılarımı yazmaya çalışırken, bin bir türlü şeyler geçer aklımdan. Düşündüğümde; yaşadığım anılar, hissettiğim duygulardır, yazmak istediklerim. Bazen yazarken, bazen yazdıklarımı okurken, duygulanıp ağlatırlar beni. Yazdığım yazılara dayanamam. Bazen, sevgiliye yazarım. Bazen, sevdiklerime. Bazıları öfkemi, acımı anlatır. Bazıları, başka insan yaşamlarını. Tanıdıklarım, unutamadıklarım, yazdıklarım. Ben fotoğrafçıyım; hüzünlü fotoğraflar da çektim, mutluluğu gösteren fotoğraflar da. Başarı dolu bunca yıllarım geçti. Meslek yaşantımda birçok ödülüm oldu. Fotoğrafta başarılıydım. Bizde bir söz vardır; bir fotoğraf, bin yazıya bedeldir derler, anlayana. Bu sözü gerçek kılan, çok fotoğraflarımız oldu. Başarılarla dolu meslek yaşamımdan sonra, bir şeyler karalamaya başladım.

Ne bir yazar olmaya niyetliyim, ne de öyle bir iddiam var. Amatör dünyamda kendi yağımla kavrulmaya çalışıyorum. Bazı yazar dostlarımı örnek alıyorum, yazılarını okuyorum, yine okuyorum, o kadar güzel yazıyorlar ki, yazılarından esinleniyorum. Örnek alıp, değer verdiğim nice güzel yazılarından bazen faydalanmaya çalışıyorum. Okudukça zevk alıyor insan. Sevgili yazar dostlarımın engin hoş görüşlerine, affına sığınırım. Onlara teşekkür ediyorum. Ne güzel şiirler, ne güzel yazılar bunlar. Arzu eden dost yazarlarımızı ‘Bizim buralarda’ görmek, en büyük arzum, beklerim.

Saygı ve sevgiler yolluyorum ‘bizim buralardan’. ALLAH, yüreklerine ve ellerine sağlık versin.